Merhaba! Ben Beyza öğretmen.  1995 yılında Bursa’da doğdum. Çocukluğumun hatırlamadığım yıllarında annemden bana hatıra kalan günlüğe göre pek neşeli, Kerim Tekin’e “abiş” diyen, bebeğineyse “Ayşe” adını takan bir çocukmuşum. Geri kalan yıllarında ise kendimi çoğunlukla oyun oynarken ve kitap okurken hatırlıyorum. En sevdiğim renk yeşil. En sevdiğim kitabı hiçbir zaman seçemedim ama çocukken okuduğum Çalıkuşu’nu çok sevdim. Öğretmen olmamda büyük etkisi olduğunu düşünüyorum. Henüz kendim de çocukken, yalnızca on üç yaşındayken arkadaşımla birlikte Radyo Mega’da “Elma Şekeri” adlı çocuklara yönelik bir radyo programını hazırlayıp sunuyorduk. Çocuklarla ilk çalışmam bu diyebilirim. Şimdi baktığımda okul öncesi öğretmeni olacağım taa o zamanlardan belliymiş. Sonrasında üniversitede okul öncesi öğretmenliğini bitirdim. Hem de seve seve… Her anından keyif alarak… Tiyatrolar yaptık, konserler düzenledik, çeşitli yardım kuruluşlarında gönüllü çalışmalar yaptık, öğrenci kongrelerine ve çalıştaylara katıldık. Öğrenci olmayı hep sevdiğimden ve alanımda bir şeyler kaçırma korkusundan yüksek lisansa başladım. Şu anda tez döneminde çocuklukta ahlak gelişimi ve zihin kuramı üzerine çalışıyorum. Erken çocukluk döneminin önemi ve hassasiyeti beni hep heyecanlandırmıştır. Bu mesleği yaptığım için gerçek bir şeyler yapıyor olma hissini her gün tadıyorum. Üniversite yıllarımdayken okuduğum “Doğadaki Son Çocuk” isimli kitap beni doğa pedagojisine sahip okulları araştırmaya yöneltti. Araştırmalarım arttıkça doğanın çocuklar için en büyük öğretmen olduğuna çok inandım. Şimdiyse buradayım, Mavi Çam’da. Burada çocuklarım; özerklik ve ilişkisellik arasındaki dengeyi kurabilen, öz düzenleme becerileri yüksek, doğaya saygılı, kendine şefkatli çocuklar olma yolunda kendi ritminde ilerlerken öğretmen arkadaşlarımla birlikte onlara eşlik ediyorum.